Polecamy tekst Damiana Sapińskiego zamieszczony na platformie fb:
WOJNA ROŚLIN ZE ZWIERZĘTAMI
(broń chemiczna)
Żadna forma życia nie chce być zjedzona. Zadaniem każdego gatunku jest jego przetrwanie. Każda forma życia wykształciła sposób obrony przed zjedzeniem – celem przetrwania gatunku. U jednych form życia są to pazury, kły, żądła itp. celem odparcia ataku. U innych są to kopyta, płetwy, zwinność i szybkość – celem ucieczki przed predatorem lub gruba skóra (słoń, rosomak). U roślin takich mechanizmów obronnych nie ma (pomijając kolce i inne wyjątki). Orzechy mają skorupę – obronę mechaniczną i dlatego nie wykształcają skutecznej obrony chemicznej jak jest to w przypadku nasion roślin jednorocznych. Roślina jednoroczna to taka, która usycha po sezonie wegetacyjnym zostawiając kilka nasion z zadaniem wykiełkowania w bliższej lub dalszej okolicy. Uwaga: orzeszki ziemne i “orzechy” nerkowca – to nie orzechy – to fasola pełna lektyn potocznie zwana orzechami.
Rośliny produkujące ziarna nieosłonięte:
Zamiast twardej skorupy, nagie nasiona zawierają jedną lub więcej substancji chemicznych, które osłabiają lub paraliżują roślinożerców bądź wywołują u nich choroby, tak aby więcej nie popełniły tego błędu i ich nie jadły. Do substancji tych należą m.in.: fityniany często zwane również substancjami antyodżywczymi, które blokują absorbcję minerałów z diety; inhibitory trypsyny, które hamują działanie enzymów trawiennych, zaburzając rozwój roślinożerców; oraz lektyny, których przeznaczeniem jest zakłócanie komunikacji międzykomórkowej dzięki m.in., tworzeniu szczelin w barierze jelitowej, czyli w ścianach jelit – choroba ta zwana jest zespołem nieszczelnego jelita. Pełne ziarna zbóż zawierają w łusce wszystkie trzy rodzaje tych substancji obronnych. Idea “dobrodziejstwa pełnych ziaren” jest kolosalnym nieporozumieniem. Do innych substancji mających odstraszać roślinożerców należą taniny, które nadają gorzki smak, oraz alkaloidy występujące w łodygach i liściach roślin z rodziny psiankowatych. (pomidory, bakłażany, ziemniaki, papryka)
Lektyny (białka obronne) zawarte w ziarnach zbóż oraz nasionach, skórce, korze i liściach większości roślin wiążą się w organizmie roślinożercy z węglowodanami (cukrami), a zwłaszcza z cukrami złożonymi, zwanymi polisacharydami. Przyłączają się do cząsteczek wielocukrów znajdujących się na powierzchni komórek innych organizmów – zwłaszcza grzybów, owadów i innych zwierząt. Wiążą się one z kwasem sjalowym – związkiem chemicznym należącym do grupy cukrów, występującym w jelitach, mózgu, zakończeniach nerwowych, stawach oraz wszystkich płynach ustrojowych, a także w śródbłonku naczyń krwionośnych wszystkich organizmów żywych. Lektyny czasami określa się mianem “białek klejących” ze względu na ich proces wiązania się z innymi substancjami, ponieważ potrafią one zakłócać wymianę informacji między komórkami bądź w inny sposób wywoływać reakcje zapalne. Gdy lektyny wiążą się z kwasem sjalowym, nerw staje się niezdolny do komunikacji z innym nerwem (paraliż owada zjadającego roślinę). Lektyny ponadto ułatwiają wirusom i bakteriom łączenie się z wybranymi obiektami (immunosupresja) .
http://www.medford.co.za/…/Lectin%20Lock:%20Natural…
Gdy robak zaczyna zjadać liść znajdujący się po jednej stronie rośliny, zawartość lektyn niemal natychmiast ulega podwojeniu w liściach po jej drugiej stronie, ponieważ mężnie usiłuje ona wyperswadować intruzowi dalszą konsumpcję.
Rośliny poddawane działaniom bioinżynierii zawierają sztucznie dodawane lektyny. Naukowcy wprowadzają bowiem do genomów roślin obce geny aby dzięki nim produkowały konkretne lektyny podnoszące ich zdolność do obrony przed owadami i innymi szkodnikami. Jest to jeden z rodzajów genetycznie modyfikowanych organizmów (GMO).
Rośliny produkujące ziarna osłonięte:
Owoce są wytwarzane przez rośliny wieloroczne. Taka roślina jak każda inna chce zapewnić przetrwanie gatunku ale musi to czynić w odmienny sposób niż rośliny jednoroczne ponieważ wykiełkowanie “potomstwa” w pobliżu spowoduje konieczność konkurowania z nim o wodę i składniki mineralne wewnątrz jednego gatunku obniżając wartość jego przedstawicieli. Roślina ta wytwarza ziarno w postaci pestki zawarte w owocu, który ma być zjedzony przez zwierzę i wydalone z kałem po przeniesieniu w inne miejsce. Takie nasiono (pestka/pestki) dojrzewa wraz z owocem aż do momentu uzyskania skorupy twardej i odpornej na działanie enzymów trawiennych. Owoc niedojrzały zabezpieczony jest przed spożyciem dużą zawartością lektyn i dlatego roślinożercy ich nie jedzą (aby nie odczuć negatywnych skutków ich spożycia). Gdy nasiona/pestki zostają ukształtowane – roślina redukuje ilość lektyn w owocu dzięki czemu przestaje być on toksyczny.
Owoce transportowane z dalekich krajów muszą zostać zerwane jako niedojrzałe – pełne toksycznych lektyn – i są “dojrzewane” optycznie w sposób sztuczny tlenkiem etylenu (neurotoksyna). Gaz ten wywołuje zmianę koloru owoców, tak by wyglądały na dojrzałe i gotowe do zjedzenia, ale poziom lektyn pozostaje wysoki, ponieważ osłona ochronna nasion nie dojrzała w pełni, a więc owoce te nigdy nie otrzymały sygnału od rośliny macierzystej, by obniżyły poziom tych substancji (co dzieje się naturalnie gdy owoc dojrzewa na drzewie/krzewie).
Owoce produkują fruktozę, a nie glukozę. Ta druga wywołuje bowiem wzrost poziomu insuliny u ssaków naczelnych i ludzi, która z kolei podwyższa poziom leptyny – hormonu znoszącego uczucie głodu – natomiast fruktoza nie wykazuje takiego działania. W rezultacie roślinożerca nigdy nie odbiera sygnału, że jest syty, co skutkowałoby przerwaniem jedzenia.
W ten sposób rośliny wieloroczne substancjami zawartymi w owocach manipulują zwierzętami, które je zjadają.
Nadmiar fruktozy jest toksyczny dla neuronów, które nie posiadają mechanizmu zwiększenia produkcji enzymu rozkładającego fruktozę:
https://iris.unito.it/…/NBD%202016_Post-print…
Fruktoza indukuje zaburzenia mitochondrialne i wyzwala apoptozę w komórkach mięśni szkieletowych, wywołując stres oksydacyjny
https://link.springer.com/art…/10.1007%2Fs10495-015-1128-y
Hipertrofia mięśnia sercowego wywołana nadmiarem fruktozy
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5126329/
Dieta wysokofruktozowa, zwierzęcy model oporności na insulinę, powoduje zaburzenia czynności mitochondriów poprzez zmianę aktywności kompleksu łańcucha oddechowego I
https://www.endocrine-abstracts.org/ea/0029/ea0029p554
